Toekomstige inwoners van Dijk en Waard aan de koffietafel

De koffiepot pruttelde erop los afgelopen zomer tijdens de ‘koffietafelgesprekken’ tussen inwoners en raadsleden. Onder meer de Heerhugowaardse Ine Hermans en Langedijker in hart en nieren -zoals hij zichzelf omschrijft- Frans van Straaten, zaten aan de koffietafel om mee te praten over de nieuwe gemeente Dijk en Waard. Wat vonden ze eigenlijk van het gesprek?

“Ik ben wel te vinden voor nieuwe verrassende ontmoetingen,” laat Ine Hermans weten, terugdenkend aan waarom ze aanschoof aan de koffietafel. Hoewel ze hoopte wat meer Langedijkers tegen te komen, vond ze het prettig om de kijk van anderen op de nieuwe gemeente te horen. “Ik was vooral benieuwd naar hoe we straks met elkaar omgaan als inwoners van één nieuwe gemeente.”

Een ‘grenzeloos WIJ-gevoel’ in Dijk en Waard

Sinds een aantal jaren is Ine, naast huisvrouw en vrijwilligster bij de Pieter Raat Stichting, een actieve volger van de lokale politieke ontwikkelingen en gemeentezaken. Tegenover de fusie is ze ‘kritisch en afwachtend’ vertelt ze. “Ik maak mij zorgen dat we alleen op papier gefuseerd zullen zijn.” Het organiseren van ontmoetingen, elkaar leren kennen en goede communicatie naar elkaar toe is in haar ogen dan ook nodig voor de verbinding tussen de inwoners van Dijk en Waard. Daarnaast hoopt ze op een ‘grenzeloos WIJ-gevoel’ in de nieuwe gemeente. “Het is belangrijk dat iedere inwoner van onze nieuwe gemeente echt over de grenzen heen gaat denken om van de fusie een succes te maken.”

“Ik hou nou eenmaal van mijn dorp”

Aan een andere koffietafel zat Frans van Straaten. Hij is eigenaar van een kapsalon aan de Dorpsstraat, waar hij veel Langedijkers spreekt. Net als Ine, was ook Frans benieuwd naar hoe anderen naar de nieuwe gemeente kijken. Ook was hij nieuwsgierig naar de mening en plannen van de gemeenteraad. Reden genoeg voor hem om een koffietje mee te drinken. Zo hoopt Frans, zelf woonachtig in het oude centrum van Zuid-Scharwoude, dat de charmes van Langedijk behouden blijven: “Ik weet dat het een beetje koffiedik kijken is, maar ik hou nou eenmaal van mijn dorp.”
 

Opgroeien in een zorgeloze omgeving

Hoewel hij in eerste instantie wat sceptisch tegenover het koffietafelgesprek stond, geeft Frans aan dat hij toch met een goed gevoel weer huiswaarts is gegaan. Ook voor de fusie voelde hij in eerste instantie niet zoveel. “Ik stond er totaal niet achter. Simpel en alleen omdat ik vind dat Langedijk, Langedijk moet blijven. Maar mede door het gesprek ben ik erachter gekomen dat een fusie met verschillende gemeentes in deze tijd niet meer uit te sluiten is.” Dat is hem duidelijk geworden na gesprekken met onder andere raadsleden. Verder laat Frans weten: “Ik hoop dat onze kinderen in net zo’n zorgeloze omgeving mogen opgroeien als dat ik dat heb gedaan.”