Stad van de zon

Stad van de Zon is een bijzondere woonwijk binnen Heerhugowaard-Zuid. Het is volledig CO2-emissieneutraal, door onder andere toepassing van zonnepanelen, windmolens. De wijk was onderdeel van het Europese Suncities project.

Heerhugowaard was tot 1629 een gebied waar de zee vrij spel had. Zandbanken met bijbehorende vegetatie bepaalden het beeld. Na de inpoldering in 1629 is Heerhugowaard-Zuid voor agrarische doeleinden gebruikt. De van oudsher bestaande woonhuizen en boerderijen, vooral langs de Middenweg, zijn opgenomen in de nieuwe verkavelingstructuur. Centraal in het gebied ligt Stad van de Zon, een vierkant eiland van 700 bij 700 meter dat globaal 1.30 meter boven het gemiddelde waterpeil van de omringende waterplas ligt. De ophoging van dit eiland, de uitgraving van de waterplas tot plaatselijk 4 meter diep, het creëren van hoogteaccenten in het nieuwe bosgebied, en de aanleg van een groot dijklichaam dat het gebied afschermt van de naastgelegen provinciale weg, is op duurzame wijze gebeurd en met een gesloten grondbalans. Dat betekent dat de grond allemaal gebruikt is binnen deze wijk. De taluds van de eilanden zijn afgezet met achthoekige keien, basalton genoemd. Inspiratiebron hiervoor zijn de pieren die bij de Noord-Hollandse stranden de Noordzee in steken. In delen van het recreatiegebied is het landschap, door middel van vegetatie-assortiment en waterpeilfluctuatie, teruggebracht in de oorspronkelijke staat van vóór de inpoldering.

Geestelijk vader van Heerhugowaard-Zuid en de wijk Stad van de Zon is Ashok Bhalotra van het stedenbouwkundig bureau KuiperCompagnons. Als supervisor bewaakt Ashok Bhalotra de kwaliteit van het stedelijk gebied. Daarnaast is KuiperCompagnons ook als architect bij het plan betrokken. Inspiratiebron bij zowel de verkaveling als bij de architectuur van de woningen is de zon. Er wordt daarbij optimaal gebruik gemaakt van actieve èn passieve zonne-energie. 80% van de verkaveling van Stad van de Zon is noord-zuid georiënteerd. Door het werken met onder andere een eilandenstructuur en het inpassen van een naar het centrumgebied gerichte boog, de zogenaamde Hemelboog, is er echter van een doorsnee Vinex-verkaveling absoluut geen sprake. Veel woonstraten zijn autovrij door gebruik te maken van parkeren in speciale binnengebiedjes of op achtererven. De autovrije woonstraten zijn ingericht met extra veel groen, speciale bestrating of speelvoorzieningen. Het centrumgebied is tevens het centrum en voorzieningengebied voor de hele woonwijk.

Niet alleen het riante recreatiegebied maar ook de getroffen milieumaatregelen maken deze wijk tot een voorbeeldproject in ons land en ver daar buiten. De CO2-emissieneutraliteit van de Stad van de Zon wordt onder andere bereikt door grootschalige toepassing van zonnepanelen op de daken van woningen en voorzieningen. Ook zijn de woningen zeer energiezuinig. Het aanleggen van bos in het recreatiegebied en het plaatsen van 3 windturbines, dragen bij aan deze CO2-emissieneutraliteit. De actieve zonne-energie wordt geleverd door het toepassen van 2,45 MegaWatt photovoltaïsche zonnepanelen (kortweg: PV) op de daken van de woningen en de diverse voorzieningen. Dit maakt onderdeel uit van het 5 MegaWatt PV-project Stad van de Zon, dat behalve in Heerhugowaard, voor 1,25 MegaWatt gerealiseerd is in Alkmaar en Langedijk. Heerhugowaard was met Stad van de Zon de grootste partner van het Europese SunCities-project. Dit project had als hoofddoel een belangrijke bijdrage te leveren aan de Europese doelstellingen op het gebied van CO2-reductie en toepassen van PV-systemen. Het Europese SunCities-project had naast Stad van de Zon nieuwbouwprojecten in Engeland en Duitsland. Het totale project is afgerond per 1 maart 2008.

Rondlopend door een woonwijk zie je meer! Wilt u eens door Stad van de Zon lopen met uitleg over architectuur? Download de architectuurwandeling (pdf, 2 MB).

Bent u benieuwd naar het ontstaan van de Stad van de Zon? Bekijk dit filmpje.